مهندسی ریاضی (یا ریاضیات مهندسی) شاخهای از ریاضیات کاربردی است که به روشها و تکنیکهای ریاضی مربوط میشود که معمولاً در مهندسی و صنعت استفاده میشوند.
به همراه رشتههایی مانند فیزیک مهندسی و زمینشناسی مهندسی، که هر دو ممکن است در دسته وسیعتری به نامعلم مهندسی قرار بگیرند، ریاضیات مهندسی یک موضوع بینرشتهای است که به نیازهای مهندسان برای ملاحظات عملی، نظری و دیگر موارد خارج از تخصص خود و همچنین برای مقابله با محدودیتها به منظور مؤثر بودن در کارشان، انگیزه میدهد.
بهطور تاریخی، ریاضیات مهندسی عمدتاً شامل تحلیلهای کاربردی بوده است، بهویژه: معادلات دیفرانسیل؛ تحلیلهای حقیقی و مختلط (شامل تحلیلهای برداری و تانسوری)؛ نظریهی تقریب (بهطور گستردهای، شامل روشهای نامعین، واریاسیون ، نمایشها، تحلیل عددی)؛ تحلیل فوریه؛ نظریهی پتانسیل؛ همچنین جبر خطی و احتمال کاربردی .
این حوزههای ریاضیات بهطور عمیق با توسعهی فیزیک نیوتنی و فیزیک ریاضی آن دوره مرتبط بودند.
موفقیت روشها و نرمافزارهای عددی مدرن به ظهور ریاضیات محاسباتی، علم محاسباتی و مهندسی محاسباتی (دو مورد آخر گاهی به هم مرتبط میشوند و به اختصار CS&E نامیده میشوند) منجر شده است که گاهی از محاسبات با عملکرد بالا برای شبیهسازی پدیدهها و حل مسائل در علوم و مهندسی استفاده میشود.
این حوزهها غالباً به عنوان رشتههای بینرشتهای در نظر گرفته میشوند، اما همچنین برای ریاضیات مهندسی جالب هستند.
شاخههای تخصصی شامل بهینهسازی مهندسی و آمار مهندسی میباشند. ریاضیات مهندسی در آموزش عالی معمولاً شامل دورههای روشهای ریاضی و مدلها است.
کاربرد ریاضیات مهندسی
ریاضیات مهندسی در بسیاری از علوم و فنون مهندسی کاربرد دارد .
در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد .
دیدگاه خود را بنویسید